-
1 Agricola
1.agrĭcŏla, ae, m. (Lucr. has gen. plur. agricolūm in 4, 586, but reg. form in 2, 1161; 6, 1260) [ager-colo], a cultivator of land, in the widest sense, a husbandman, agriculturist (including even the vine-dresser, gardener; also one who takes pleasure in agriculture, etc.); or in a more limited sense, a farmer, ploughman, countryman, boor, peasant.I.Prop.:II.bonum agricolam laudabant,
Cato, R. R. 1, 2:agricolae assidui,
Cic. Rosc. Am. 16:(Deiotarus) optimus paterfamilias et diligentissimus agricola et pecuarius,
devoted to agriculture and cattlebreeding, id. Deiot. 9:sed venio ad agricolas,
the farmers, id. Sen. 16:agricolam laudat juris peritus,
Hor. S. 1, 1, 9:invisum agricolis sidus,
id. ib. 1, 7, 26:sollers,
Nep. Cat. 3:peritissimus,
Col. R. R. 1, 11, 1:fortunati,
Verg. G. 2, 468:indomiti,
id. A. 7, 521:parvo beati,
Hor. Ep. 1, 2, 139:negotiosi,
Col. R. R. 9, 2, 5:severi,
Lucr. 5, 1356:miseri,
Verg. A. 12, 292; Vulg. Gen. 4, 2; ib. Jacob. 5, 7.—Of the vine-dresser, keeper of a vineyard:locavit eam (vineam) agricolis,
Vulg. Matt. 21, 33; ib. Joan. 15, 1.— Hence,Meton., of the gods, patrons, tutelary deities of agriculture, as Ceres, Bacchus, Faunus, etc.:2.agricolarum duces di,
Varr. R. R. 1, 1, 4:Redditur agricolis gratia caelitibus,
Tib. 2, 1, 36.Agrĭcŏla, ae, m., a Roman proper name: Cn. Julius, a celebrated Roman commander, father-in-law of Tacitus, who wrote his life, v. Tac. Agr. -
2 agricola
1.agrĭcŏla, ae, m. (Lucr. has gen. plur. agricolūm in 4, 586, but reg. form in 2, 1161; 6, 1260) [ager-colo], a cultivator of land, in the widest sense, a husbandman, agriculturist (including even the vine-dresser, gardener; also one who takes pleasure in agriculture, etc.); or in a more limited sense, a farmer, ploughman, countryman, boor, peasant.I.Prop.:II.bonum agricolam laudabant,
Cato, R. R. 1, 2:agricolae assidui,
Cic. Rosc. Am. 16:(Deiotarus) optimus paterfamilias et diligentissimus agricola et pecuarius,
devoted to agriculture and cattlebreeding, id. Deiot. 9:sed venio ad agricolas,
the farmers, id. Sen. 16:agricolam laudat juris peritus,
Hor. S. 1, 1, 9:invisum agricolis sidus,
id. ib. 1, 7, 26:sollers,
Nep. Cat. 3:peritissimus,
Col. R. R. 1, 11, 1:fortunati,
Verg. G. 2, 468:indomiti,
id. A. 7, 521:parvo beati,
Hor. Ep. 1, 2, 139:negotiosi,
Col. R. R. 9, 2, 5:severi,
Lucr. 5, 1356:miseri,
Verg. A. 12, 292; Vulg. Gen. 4, 2; ib. Jacob. 5, 7.—Of the vine-dresser, keeper of a vineyard:locavit eam (vineam) agricolis,
Vulg. Matt. 21, 33; ib. Joan. 15, 1.— Hence,Meton., of the gods, patrons, tutelary deities of agriculture, as Ceres, Bacchus, Faunus, etc.:2.agricolarum duces di,
Varr. R. R. 1, 1, 4:Redditur agricolis gratia caelitibus,
Tib. 2, 1, 36.Agrĭcŏla, ae, m., a Roman proper name: Cn. Julius, a celebrated Roman commander, father-in-law of Tacitus, who wrote his life, v. Tac. Agr.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский